1893. Leon Lepage vindt gezinsplaatsing een goed systeem.

 Maar meer inspectiebezoeken zijn aangewezen.

“Het lijdt geen twijfel dat het huidige systeem, dat bestaat uit het plaatsen van kinderen bij pleegouders, in het algemeen goed is; maar mensen zijn niet volmaakt, en als de meeste pleegouders de kinderen die bij hen geplaatst zijn als hun eigen kinderen beschouwen en voor hen zorgen, als ze niet aarzelen om ze naar school te sturen, wat trouwens een essentiële voorwaarde is voor iedereen die wezen wil opvangen, dan is het waar dat anderen, in kleine aantallen, een beetje speculeren op het onderhoud van deze kinderen en proberen er zoveel mogelijk profijt uit te halen. Ik zal er daarom bij het bestuur der godshuizen op aandringen dat er meer controlebezoeken zouden plaatsvinden van de inspecteurs die specifiek verantwoordelijk zijn voor het bezoeken van de kinderen die bij pleeggezinnen zijn geplaatst.

Léon LEPAGE op de gemeenteraad van Brussel in maart 1893 naar aanleiding van een discussie over de klacht van een wees die zeven jaar in een pleeggezin doorbracht.
Brussel plaatste zijn weesjongens in pleeggezinnen. In de negentiende eeuw was er enkel een weeshuis voor meisjes, niet voor jongens. Het bleef lange tijd een discussie of men de jongens niet beter zou opvangen in een weeshuis. Het zou vooral hun scholing of opleiding ten goede komen.

Léon Lepage was destijds gemeenteraadslid in Brussel.

Dit bericht is geplaatst in Geen categorie. Bookmark de permalink.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *